اختلاط در دانشگاه

🗣 مقام معظم رهبری: "مگر غربی‌ها از اختلاط چه بهره‌ای جز جنایات جنسی برده‌اند که ما به‌دنبال پیروی از همان شیوه‌ها هستیم".

✍️ شاید این نگاشته، به کامِ بسیاری از حتی متدینین که مبتلا به سیستم آموزشی مختلطند، تلخ آید و سعیشان بر این باشد بجای اعتراض به سیستم فاسدِ اختلاط، نگارنده را با برچسب هائی نظیرِ "خشک مقدس" وادار به انفعال و عقب نشینی کنند. اما یک مُبلغِ دین، بدون اعتنا به حواشی، موظف به بیانِ شفافِ نظرِ اسلام است.  

⛔️ ارتباط با نامحرم از خط قرمزهای پر رنگ اسلام است. عادی سازی ارتباط با نامحرم زیر نقاب کسب دانش و چشم بستن متدینین نسبت به مفاسد دانشگاهِ مختلط از چشم‌بندی‌های مدرنیته است. پدری که به فرزندش اجازه تحصیل در دانشگاهِ مختلط را می دهد، در واقع غیرتِ خود و حیا و عفتِ فرزندش را در معرضِ خطر قرار داده است. مقابله با بی غیرتی و بی حیائی، نشانه سلامتِ دینِ ما است و نه نشانه خشکِ مقدسی! کسی که در خصوصِ فساد اختلاط، موضعگیری روشن ندارد شل‌دین است.

دانشگاهِ مختلط که یادگارِ رضاخان است، مشخصا با هدفِ توسعه مفاسدِ اخلاقی تاسیس شد. ابتدای انقلاب و پس از بازگشائیِ دانشگاه، صرفا بخاطرکمبود فضای آموزشی، موقتا دانشگاه ها مختلط شدند. ولی امروز با وجودِ گسترشِ فضاهای آموزشی و امکانِ شیفت بندی، چرا مسئولینِ امر و متدینین اقدام به تفکیکِ جنسیتی نمیکنند و اختلاط نزدِ آنان تبدیل به یک "هنجار" شده است؟!

❌ ممکن است گفته شود اگر سطحِ شعورِ و تربیتِ فرزندان را ارتقاء دهیم، آسیب هایِ اختلاط به صفر می رسد؛ ضمن اینکه حتی اگر دانشگاهِ مختلط را حذف کنیم، در محیطهای دیگر ارتباطگیری مقدور است. هفت نکته در ضمنِ ردِ این ادعا:

1. اول اینکه اگر طلاب و دانشجویان، سطحِ معرفت و شعورشان به اندازه پیامبران، امامان و یا لااقل امامزادگان بود، کسی با اختلاطشان مخالفتی نداشت! بیائید و بجایِ نگاهِ تخیلی، واقعیت های موجود را ببینیم. ما با جامعه ای که دارای انسان های عادی میباشد روبرو هستیم؛ در چنین جامعه ای که سطحِ خودکنترلی در برابرِ تحریکاتِ جنسی پائین است، آیا ادامه روند اختلاط و چشم بستن نسبت به مفاسدِ آن، به صلاح است؟ جامعه تا قبل از واکسینه شدن با تقوا اگر در برابرِ میکروبِ اختلاط قرار بگیرد، قطعا دچار انحطاط اخلاقی خواهد شد. 

2. ثانیا ارتباط ها در بازار و خیابان، گذرا است و نه مستمر. لذا نه آسیبِ شهرِ مختلط مانند دانشگاه، جدی است، نه تفکیک در سایزِ شهر، مقدور است و نه تفکیک در این سطح مورد توصیه دین است. اما دانشگاهِ مختلط، زمینه ارتباط پیوسته و عمیق بینِ دو جنسِ مخالف را فراهم میکند؛ که این نوع رابطه به هر حال شهوت را شعله ور میکند. با سیطره شهوت، عقلانیت به حاشیه می رود و فردِ شهوانی فقط به لذتِ گناه می اندیشد و نه اصولِ انسانی و مدرن!

➕ متدینینِ مدافعِ دانشگاهِ مختلط عموما بدلیلِ اینکه خود یا عزیزانشان در این نوع دانشگاه ها تحصیل کرده اند زبان به مخالفت نمی گشایند. چرا که به نوعی خودشان و اقدامشان زیر سوال می رود؛ و الا فارغ از قالبِ دانشگاه، فاصله گیری از نامحرم و نبودن در جوارِ نامحرم، جزء مسلمات دینی و عرف ایرانی ماست. 

☝️ شاهد آنکه اگر همین امروز اختلاطِ دبیرستانها تصویب شود، همان متدینینِ تحصیل کرده در دانشگاهِ مختلط، کفن می پوشند و ندای وا اسلاما سر میدهند! علم آموزی آیا بهانه‌ی موجهی است برای  پا گذاشتنِ روی حدود و حریم های الهی؟ چرا حتی ممنوعیت هایِ محیطِ فامیلیِ مذهبی ها در دانشگاه، ممنوعیت تلقی نمیشود؟ آیا یک مردِ با غیرت می پسندد دخترِ زیبارویش در برابرِ 50 چشمِ ناپاک و حتی پاکِ نامحرم کنفرانس بدهد یا پروژه تحقیقی مشترک با یک نامحرم قبول کند یا به اردویِ مختلط برود؟

❓مگر یکی از دلایلِ عدم استقبالِ دخترانِ متدین از دانشگاه هایِ قبل از انقلاب، این نبود که تمایل نداشتند دوشادوش پسران تحصیل کنند؟ چرا این انگیزه مقدس، امروز در دلِ متدینین غروب کرده است؟ این روال اگر از سرِ چشمه قطع نشود، متدینینِ مدرنِ آینده احتمالا خوابگاهِ مختلط را هم "هنجار" بپندارند و مخالفانِ این تز را خشک مذهب و افراطی قلمداد کنند!! 

3. ثالثا: مفاسد اختلاط آنقدر عیان است که نیاز به بیان نیست! با "اگر" و "مگر" نیز نمیتوان حسِ زن و مرد نسبت به یکدیگر را خنثی کرد کما اینکه در کشورهایِ غربی، اختلاط و آزادی، غریزه جنسی را نکاسته است. برای ارتقاء سطحِ شعور و تربیت یکی از ابزارها، حفظِ حریمِ مدنظرِ آیه 30 و 31 سوره نور و نابودسازیِ بسترِ فحشا است که از قضا دانشگاه یکی از شکنندگان همین حریم است. آیا با حریم شکنی و نسخه ای غیر از توصیه دو آیه سوره نور، میتوان حیا و عفت را به جامعه هدیه داد؟

4. رابعا: دلیلِ پافشاری روی مدلِ اختلاط چیست؟ اصل بر عدم اختلاط و عدم بستر سازی برای رابطه با نامحرم است و خلافش دلیل می خواهد. بنابراین طرفداران اختلاط باید استدلال بیاورند بر مدعایشان. آیا دختران ما برای جبران کمبودهایشان نیاز به هم‌کلاسیِ پسر دارند؟ آیا پسرانِ ما محتاج و گدایِ دختران نامحرمند؟ آیا دانشگاه، کانون همسریابی است؟!

❓آیا با دانشگاه غیر مختلط نمیتوان  ضمنِ حفظِ حریمِ موردِ توصیه سوره نور، به تربیتِ پزشک، مهندس، وزیر، مدیر، مشاور، ادیب، فضانورد و... پرداخت؟ چرا بعضی ها "اختلاط" را جزء لاینفک و ضروریِ دانشگاه تصور میکنند و به برون رفت از وضعیتِ کنونی فکر نمی کنند؟ برای اطلاع از مفاسدِ پشت پرده دانشگاهِ مختلط، فقط کافیست پای درد و دلِ یکی از مشاوران دانشگاه بنشینید. 

5. خامسا: شاید یک دانشجو در محیطِ بیرون و مثلا پارک یا محیط خانواده، آلوده به مفاسد اخلاقی باشد؛ اما آیا مهیا بودنِ فساد در بیرونِ دانشگاه، دلیلِ مناسبی است برای تبدیل کردنِ دانشگاه به کاباره و نقطه شروعِ ارتباطگیری هایِ بیرون دانشگاه؟ مثلا وقتی ما حریفِ محیط نمی‌شویم آیا باید نسبت به ایجاد اصلاحات در خانه مان هم بی تفاوت شویم؟

➕ حتی اگر فرض کنیم که جامعه غیر قابل کنترل است، آیا باید دانشگاه و خانه من نیز از جامعه رنگ بگیرد؟! آیا حال که فضای جامعه فاسد است، ما نیز باید سفره فساد را در دانشگاه پهن کنیم برای مُفسدان؟! اگر کسی در حریم خصوصیِ خانه اش یا خلوتِ پارک دور از انظار، گناه کرد به ما ارتباطِ مستقیمی ندارد؛ اما دانشگاه حریم خصوصی نیست و باید همه بدانند که اینجا حرمت دارد و محل تحصیل است.

➕ تفکیک جنسیتی، لااقل به پاکسازیِ محیط دانشگاه کمک میکند و فتحِ این سنگرِ مهم، غنیمتی است. اگر هر کس خانه خودش را و اگر هر مسئول دانشگاهِ خودش را اصلاح کند، ثمره اش اصلاح جامعه است. نهضت اصلاح جامعه باید از مراکز علمی از جمله دانشگاه ها شروع شود. همانطور که پاکیِ محیطِ خانواده مهم است، پاکسازی دانشگاه نیز مهم است. چرا به پاکسازیِ دانشگاه که می رسیم عده ای حتی از جمعِ مذهبی ها اعتراض میکنند؟ فضای گناه هرچه نافراهمتر باشد آیا بهتر نیست؟

6. اگر دانشگاه، عاری از جذابیت های جنسی باشد، فقط آن عده از جوانان که واقعا طالبِ علمند وارد دانشگاه می شوند و با جدیتِ کامل در محیطی صرفا علمی متمرکز در علم آموزی می شوند. این دانشگاهِ آرمانی اختصاص به کسانی پیدا میکند که بدنبالِ علمی آموزی اند و نه شهوترانی. محیط علمی تا وقتی که از حواشیِ عاطفی و شهوانی خالی نباشد، ثمره مطلوب نمی دهد و راندمانِ علمی کاشه می یابد.

➕ نکته جالب آن که تمام دانشگاه های معتبر غربی که وظیفه نخبه پروری دارند، قوانین بشدت سختی را در خصوص نوع پوشش و رفتار دخترها و پسرهای دانشجو دارند. همه اینها نشان میدهد که دانشگاه محلِ کسب دانش است و هر آنچه دانشگاه را به آرایشگاه، نمایشگاه یا آسایشگاه تبدیل کند با رسالت دانش اندوزی، منافات دارد.

7. تفکیک به معنای جداسازیِ دانشگاه است و نه دیوار کشی؛ نظیر آنچه در دبیرستانها و بسیاری از دانشگاه های تک جنسیتی متداول است. در رابطه با دانشگاه، سه الگوی عمده مطرح می شود:

👈 حالتِ افراطی اش حصاربندی و پرده کشیدن است نظیر آنچه در ابتدایِ انقلاب رخ داد و مرحوم امام ضمن موافقت با تفکیک، با کشیدن پرده مخالفت کردند.

👈 حالت تفریطی اش حصار شکنی و اختلاط است

👈  حالت معتدلش، مرزشناسی و رعایت حریم است که موردِ توصیه آیات 30 و 31 سوره نور می باشد. به راحتی میتوان نیمی از هفته، دانشگاه را دخترانه و سه روزِ دیگر، آن را پسرانه کرد. 

➕ البته تربیتِ سالم، وابسته به سلسله عواملِ متعددی است و نه یک عامل! دانشگاهِ تفکیکی، جزء العلة است برای شکلگیریِ صلاح و نه کل العلة. بنابراین اگر در فضای تفکیک شده دبیرستان و یا برخی دانشگاه هایِ غیرِ مختلط، ما شاهد فساد هستیم، باید عوامل دیگری نظیرِ ماهواره، محیطِ بد، والدینِ بد، دوستان بد و... را نیز مدنظر قرار بدهیم.

✍️ در پایان ذکر این نکته ضروری است که نوکِ پیکانِ انتقادِ ما به تعطیلی دانشگاهِ "مختلط" است و نه وانهادنِ علم و تعطیلیِ دانشگاه. حضورِ متدینین در دانشگاهِ مختلط، بسیجِ مختلط و اردوهایِ جهادیِ مختلط، مُهر تاییدی است بر تزِ اختلاط؛ و تا آنجا این فرهنگِ منحط نهادینه شده است که معترضین به وضعیتِ موجود، افراطی قلمداد می شوند!

➕ خاستگاه نگاشته فوق، عقیده دینی بوده و نه عقده های شخصی. بنابراین خوانندگان عزیز بدور از تعصب و توهین، صریحانه و صمیمانه نقدهایشان را در موردِ این نوشتار به ما هدیه دهند. اختلاطِ جنسیتیِ به یادگار مانده از رضاخان امروز در حالی پُرطرفدار است که امام صادق سالها قبل تر، کلنگِ دانشگاهِ غیر مختلطی بنامِ حوزه علمیه را زده بودند.